Kendi doğrularım yalnız bıraktı beni,
Herkesten ve her şeyden önce. ‘E.Batur’
Kandırıyorlarmış bizi sevmişiz katillerimizi
En güzel şarkıyı ihanet makamında dinle
Bir şehrayinken eski fotoğraflar
Notalar düşer gözlerinden
Şimdi
Yolara düşeceğiz ölülerimizi ve ölümü aramaya
Bir suskun dost geçer birazdan kıyımızdan
Bilmez onu aradığımızı ve onu ağladığımızı
Hepimiz mi iyi değiliz
Ne çabuk unutuluyor yüz hatlarımızda ki sırlı hiyeroglif
Bizden habersiz siliniyor kader çizgimiz
Şimdiden sonra
Birileri ağlıyor mezarlıktan çok beride
İnsan doğdu, acı çekti ve öldü
Ama hiç bir şey net değildir
Bir şeyden özge
Kim ne derse desin
Kimsenin kendi dediğin olmadığı bir çağda
Her ne halde olursa olsun
Dostluk
Gecenin bir yarısı kırıp
Girmekte kapısını O’nun evine
‘O’ hayallerde yok artık, biliniyor
Katillerin,cellatların,suçluların,otoritelerin yüz hatlarından
Gayri bir minyatür gönder üşenme
Ölülerin yüzlerini resmeyleyen mesela Galip Dededen
Aşk denizi
Ki; Vefa Semtinde parçalansın diye duyarlı ellerimizde
Ve acıları gömmekle de bitmez ihanet
Karanfil kokulu çaylardan ne kaldı geriye...