I.
Ak alınlı çocukları olacak,
Toz pembe görecektik herşeyi...
Hani ellerimizde taze yaseminler
Kapı kapı mutluluk dagıtacaktık,
Kovulsak bile...
Öyle comert olacaktık ki
Ismimizi sorana yüregimizi verecektik...
Hani bir gül agacının altında
Söz vermiştik;güzel yürekli insanlar olmaya...
Hani o gecenin yıldızları şahidimiz,
Mehtabı ümidimiz olmuştu..
Dudaklarımıza aynı virdi sürmüştük
Tadı ömür boyu kalplerimizde kalsın diye...
Hani geceler vardı
Uykuların peşinden koşturduğumuz
O yorgunlukla sabahında bayram oldugumuz geceler
Buruş buruş ellerde sevginin sıcaklıgını,sevginin kuvvetini,
Sevginin büyüklügünü hissettigimiz
Ama mutlulugun yanı başındaki bir gözyaşına
Hüznün büyüklügünü gizledigimiz bayramlar...
Ve dostluklar kuracaktık
O gün ki gibi saf
O gün ki gibi icten,menfaatsiz
Karşılıksız sevecektik yıldızları ,
Karşılıksız sevecektik güneşi
Ve dost olacaktık:
Güneş gibi cömert,
Güneş gibi vefalı..
Hani bitmeyecekti toz pembe günler
Biz güzel yürekli insanlar olarak
Biz yıkılmayan dostluklar olarak
Biz karşılıksız vermenin
Karşılıgını arzu etmemenin samimiliginde
Mavi bir ülkenin ak alınlı cocukları olarak
Kapı kapı ‘yasemin’ dagıtacaktık...
II..
Ah Yasemin!
.......
Avucumda bir demet gözyaşı
Bahcelerde seni arıyorum şimdi
Bir de her gül agacının altında ,
Güzel yürekli olmaya söz veren
O kücük kızı...
Ah Yasemin!....
Görür gibiyim bana bakmayan gözlerini
Yaprakların ne kadar da solmuş
Ne kadar aglamaklısın
Yıkılmış..
Yolunmuş..
Hırpalanmışsın...
Duydum ki, ardından hatıraları bırakmış
Sevgileri bırakmış
Beni arıyormuşsun sen de bahcelerde
Ben artık bahcelerde degilim Yasemin
İnan unuttum cicekleri..
Mutlulugu taşıyacagımız kapılar da
Cicekleri anlamıyor zaten
Bilmiyorlar hayatın özetinin
Şiir ve gül olduğunu...
Artık gül agacım yok yasemin
Acılarımızı gözyaşına sıgdırdıgımız
O bayramlarda yok.
Mavi ülkemizin ak cocukları
Artık oyun oynamıyor,
Artık büyükler var Yasemin
Büyük oynayan büyükler ...
Ben artık bahcelerde degilim Yasemin
O güzel yürekli cocuk degilim...
Şimdi büyükleri anlamak icin
Büyümeye calışıyorum şehirlerde
Bir tek cicegin bile büyüyemedigi
Betonlar arasında kücülen
Bu büyüklerin arasında
‘Yasemin’ arıyorum.
Ve büyüklügü mutluluk sandıgımız
O toz pembe günleri
Tebessümle anıyorum Yasemin,
Tebessümüm öyle acı dolu ki...
III.
Sen misin Yasemin?
Hasret duydugum
İcimde büyüttügüm,büyüklere ragmen
Sen misin Yasemin?
Seviyorum diyen yürek
Senin sıcaklıgın senin saflıgın mı bu ses?
Ne olur
Yoruldum düsünmekten,
Kacmaktan,
Kovulmaktan..
Korkuyorum Yasemin
Anladım insan olmak zormuş
Anladım büyümek kücülmekmiş...
Her şeye ragmen
Büyümek gerekiyor Yasemin...
Sen büyüdün mü?
Büyük müsün şimdi?
Sevgin onlar gibi mi?
Al bütün bahceleri
Bana bir gül ver yüreginle beraber..
Ben şimdi aglayan bir akşamın ıssızlıgında
Seni düşünüyorum
Büyüttügün sevgine inat
Büyümedigini...
Hala o gül agacının altındaki
Kücük yüregi taşıdıgını düşünüyorum Yasemin
Ne olur!..
Bütün kötülükler
En derininde kalsın kök verdigin toprakların
Ne olur!..
Bütün kötülükler
En derininde kalsın kök verdigin toprakların
Ne olur!..
Ardındaki deniz kalsın
Bana bakmayan gözlerinin
Ne olur acık yürekli ol,
Sen Yasemin misin?
***
Mara
Asaf Halet Çelebi
bilmemek bilmekten iyidir
düşünmeden yaşayalım
mâra
günü ve saatleri ne yapacaksın
senelerin bile ehemmiyeti yoktur
seni ne tanıdığım günleri hatırlarım
ne seneleri
yalnız seni hatırlarım
ki benim gibi bir insansın
tanımamak tanımaktan iyidir
seni bir kere tanıdıktan sonra
yaşamak acısını da tanıdım
bu acıyı beraber tadalım
mâra
başım omzunda iken sayıkladığıma bakma
beni istediğin yere götür
ikimiz de ne uykudayız
ne uyanık
